Logika wyjściowa czujników przełączających

Czujniki przełączające mają binarną logikę wyjścia. Na wyjściu są dostępne tylko dwa stany: „aktywny” i „nieaktywny” lub „włączony” i „wyłączony”. Funkcja elementu przełączającego określa, czy czujnik zbliżeniowy zamyka lub otwiera wyjście po wykryciu obiektu, czy może być dowolnie wybrany w zależności od zamierzonego celu.

Zestyk zwierny (NC — stan niewzbudzonego przełącznika)

Funkcja elektronicznego elementu przełączającego czujnika zbliżeniowego: przełączanie logiki wyjściowej. Gdy warunek przełączania jest spełniony (np. czujnik zbliżeniowy wykrywa obiekt w zakresie przełączania), wyjście jest zwarte, tzn. prąd przepływa. Gdy silnik pracuje na biegu jałowym, wyjście jest rozwarte, tzn. prąd nie przepływa.

Zestyk rozwierny (NC — stan niewzbudzonego przełącznika)

Funkcja elektronicznego elementu przełączającego czujnika zbliżeniowego: przełączanie logiki wyjściowej. Gdy warunek przełączania jest spełniony (np. czujnik zbliżeniowy wykrywa obiekt w zakresie przełączania), wyjście jest rozwarte, tzn. prąd nie przepływa. Podczas bezczynności wyjście jest zwarte, tzn. prąd przepływa.

Uzupełniające

Funkcja elektronicznego elementu przełączającego czujnika zbliżeniowego. Uzupełniający czujnik zbliżeniowy ma dwa wbudowane stopnie przełączania wyjścia — jeden z nich jest zaprojektowany jako wyjście „z zestykiem zwiernym”, a drugi jako wyjście „z zestykiem rozwiernym”.

Czujniki uzupełniające można stosować w celu zmniejszenia liczby typów czujników w zakładzie, co zmniejsza wymagania w zakresie przechowywania. W większości przypadków do celów diagnostycznych stosuje się uzupełniający projekt przełączania stopni wyjściowych. Prawdopodobne przewidzenie sposobu działania wyjścia czujnika jest możliwe tylko wtedy, gdy dwa wyjścia przełączające mają przeciwne stany. Ten sam stan na obu z nich oznacza błąd, np. przerwanie przewodu lub zwarcie przewodu.

Zestyk przełączny

Fizyczne działanie elementu przełączającego modułu styków przekaźnika.

Przykład: Po wyłączeniu moduł styków przekaźnika może być podłączony do styku NC. Po włączeniu przekaźnika moduł styk przekaźnika jest podłączony do styku NO. Styki przekaźnika są normalnie stykami beznapięciowymi. W związku z tym między obwodem czujnika a obwodem prądu odbiornika występuje izolacja galwaniczna.

W przypadku zestyku przełącznego styki przekaźnika mogą być przewidziane jako styki elektromechaniczne lub jako przełączniki elektroniczne. Styki elektromechaniczne zapewniają większą obciążalność prądową, ale ze względu na bezwładność poruszających się mas częstotliwość przełączania jest ograniczona do kilku herców. Zestyki przełączne ze stykami elektronicznymi mają podobną obciążalność prądową do innych elektronicznych stopni przełączających z odpowiednio wysoką częstotliwością przełączania. Najważniejsza funkcja — praca bez napięcia — jest zachowana.

Zgodnie z normą EN 60947-5-2, dokładność powtarzania jest wartością odchylenia efektywnej odległości roboczej (sr) w ustalonych warunkach. Wartość ta określa dokładność punktu przełączania kolejnych zdarzeń przełączania w okresie ośmiu godzin przy temperaturze otoczenia +23°C ±5°C i przy stałym napięciu roboczym.

Zgodnie z normą EN 60947-5-2, „histereza” (H) oznacza odległość między punktem włączania, gdy element tłumiący zbliża się do czujnika zbliżeniowego i punktu wyłączania, gdy odsuwa się od czujnika zbliżeniowego. Histereza przełączania H jest określona w odniesieniu do efektywnej odległości roboczej sr, mierzonej w temperaturze otoczenia +23°C ±5°C i znamionowego napięcia roboczego.

H < 0,2 * s_r

Czujniki zbliżeniowe firmy Pepperl+Fuchs zazwyczaj mają histerezę 5%.